poezii
v3
 

Agonia - Ateliere Artistice | Reguli | Mission Contact | Înscrie-te
poezii poezii poezii poezii poezii
poezii
armana Poezii, Poezie deutsch Poezii, Poezie english Poezii, Poezie espanol Poezii, Poezie francais Poezii, Poezie italiano Poezii, Poezie japanese Poezii, Poezie portugues Poezii, Poezie romana Poezii, Poezie russkaia Poezii, Poezie

Articol Comunităţi Concurs Eseu Multimedia Personale Poezie Presa Proză Citate Scenariu Special Tehnica Literara

Poezii Rom�nesti - Romanian Poetry

poezii


 

Jose Joel Rios[Australopitecus]

 
  Australopitecus

Oraş de reşedinţă: Milwaukee
Are limba maternă Are limba maternă


Biografie Jose Joel Rios

Pagina personală web Jose Joel Rios


 
Adresa directă a acestui autor este : 

Authorship & Copyright Protection (beta):
 Colecţiile active ale acestui autor::

Cele mai recente texte introduse:

Toate (0)

Cele mai recente texte introduse:

Comentarii:

Texte înscrise în bibliotecă:






Biografie Jose Joel Rios

En mi lenguaje arcáico



Nací de tu entraña
patria de maíz.
Llevo en mi corteza de humilde paisano,
tu piel bronceada por un sol Maya,
me tosté bajo tu cielo...
y mitigué mi cansancio Palineco
bajo la sombra de una Ceiba.

Y emané de mi sudor:
Olor de piedra poma
y de archipiélagos de flor de café,
de jocotes y de Zapotes,
aroma de gingِíbre y tamarindo,
de colonias y autobuses,
de lodazales y de mimbres.

Tú... mi tierra,
mi arrebol de barro curtido,
de tinajas y de pocillos,
de aguacates y chocolate batido,
de rábanos y de cóles
de calles de polvo y barriletes,
de ponchos, petates y de cortes surcídos.

Tú mi entraña, mi sabor de indita
mi tierra, mi sabor de cusha,
de chuchitos y de enchiladas.
Yo, tu paisano extranjero,
que ingiere comida rápida
o dijera comida que rápidamente me digiere?

Es como vivir apresuradamente
o exisitir sin dejar huella?
O dijera mejor...
que pisa con huellas de miltomate
recordando La Reformita,
Las playas de Champerico,
Y el vaso de atol y las tostadas
y las calles de San Lucas.
( aquí no hay día especial
y las aldeas, se disfrazan de campamentos gringos.

Ayer salté el hilo que me unió a tí,
y rompí el encanto del monolito,
y del Achiguate, del Tacaná...
del perejil y de los tamáles,
del escabeche y de los tumultos.
e hice chico al Tajumúlco.
Ah!
y partí en dos a Amatitlán.

Dejé pirámides atrás...
dejé Jaguar, dejé intacto al Quetzál...
dejé que corriera el Usumacinta
como siempre lo hace,
y decidí... que si se desborda el Motagua
es porque falta cauce
y sobra mucha naturaleza ( o sea agua )
y si el Pacáya explota
es porque renueva sus faldas
cuando la tierra fértil se agota.

Dejé y sin un solo reproche de dolor
que las arcas de Izabal
las vacíen turistas con sus pupilas ensanchadas
de estupor.

Así es te dejé intacta o te desconocí
nunca lo planeé,
(me oculto ahora en la idea de un niño,
como cuando nací )

pero...hay más:

Renuncié a mi nombre natal, y a ese apelativo de raza
y adopté este literal y ya USA-do por muchos:
me explico?
Yo... tu hombre de tuza y Maíz,
de chiribiscos y de flores de Izote,
de mazapán y de adobe.
Me perdonas?
yo aún soy tu hijo y llevo tu linaje.
Y para tu consuelo y el mío,
Nadie... puede despojarme de esa corona.




poezii poezii poezii poezii
poezii
poezii Casa Literaturii, poeziei şi culturii. Scrie şi savurează articole, eseuri, proză, poezie clasică şi concursuri. poezii
poezii
poezii  Căutare  Agonia - Ateliere Artistice  

Reproducerea oricăror materiale din site fără permisiunea noastră este strict interzisă.
Copyright 1999-2003. Agonia.Net

E-mail | Politică de publicare şi confidenţialitate

Top Site-uri Cultura - Join the Cultural Topsites!